تهران (پانا) - قصه لنج‌داری و ته لنجی هم مثنوی هفتاد من است. در دولت قبل با تنگ شدن حلقه تحریم، لنج‌دارها خدمت بزرگی برای رساندن کالا به کشور کردند. در کنار آن البته ارزانی گازوئیل و قاچاق سوخت هم بود. اما هرچه بود بازارهای بنادر جنوب رونق داشت، آنقدر که خیلی‌ها به فکر لنج‌داری افتادند. برجام که امضا شد و سر و کله کشتی‌های بزرگ پیدا شد و گمرک سر و سامانی گرفت، رودخانه‌ای مثل «زهره» در هندیجان خوزستان به قبرستان لنج تبدیل شد.
